Ман ҳеҷ гоҳ нисбати дарду ранҷҳои ҷисмонӣ, равонӣ ва маънавӣ бетафовут набудам. Дар роҳи ҳаётии худ зиёд нафаронро дар ҳолати вазнин дидам ва ҳамеша кӯшиш намудам ба онҳо кӯмак расонам, хусусан вақте ки ба ман қурбониёни беадолативу таҳқирдидагон муроҷиат мекарданд. Ҳеҷ гоҳ фикр намекардам, ки принсипи зиндагии ман - ҳимоятгари ҳуқуқ будан, ин ҳаёти ҳимоятгари ҳуқуқ аст. Вақте ки бо ташаббуси ТҶ...
Раҳоӣ аз шиканҷа
Эътилофи ҷомеаи шаҳрвандӣ зидди шиканҷа ва беҷазоӣ дар Тоҷикистон